Gisteren was het precies vier maanden geleden dat Tess geboren werd en mijn leven in één klap veranderde. Want hoewel ik altijd riep dat mijn leventje hetzelfde zou blijven maar dan mét baby, was dat wel erg naïef 😉
Ik wist één ding zeker toen ik zwanger was: al die vrouwen die riepen dat ze zo veranderd waren door het moederschap overdreven. Daar ben je toch zelf bij? Maar clichés zijn niet voor niets clichés haha. Mijn leven is echt wel veranderd. Ik ben mama geworden, ben milder, stel meer prioriteiten maar ben natuurlijk ook nog gewoon Natascha. Dit is hoe het moederschap mij veranderd heeft:
Snik snik
De grootste verandering sinds ik kennismaakte met die nare beestjes die hormonen heten is dat mijn ogen om het minste of geringste volschieten. Voor mijn zwangerschap keek ik altijd lachend naar mensen die een traantje weg pinkten bij programma’s als All You Need is Love. Ik bedoel; are you kidding me? Doe even normaal! In plaats van te gaan huilen schoot ik juist hard in de lach. Maar uhhh…. als ik nu alleen al een commercial met een baby voorbij zie komen kun je me opvegen.
Verantwoordelijkheidsgevoel
Kun je je nog herinneren dat ik deze blogpost schreef waarin ik vertelde over uitspraken tijdens mijn zwangerschap waar ik me aan ergerde? Met stip op nummer 1: mensen die mij mama noemden. Dát is nog steeds niet veranderd hoor maar het besef dat ik écht moeder ben WEL. Sinds Tess vijf minuten oud was voelde ik me ineens heel erg verantwoordelijk. Ik wilde er alles aan doen om te zorgen dat haar (en mijzelf!) niets overkomt. Een gevoel dat me regelmatig beangstigt. Is dat voor de mama’s onder jullie herkenbaar? Ik hoop namelijk echt dat dat gevoel afneemt als de hormonen ook minder worden.
Actie in de taxi!
Iedereen die tijdens mijn zwangerschapsverlof riep dat ik moest genieten van mijn rust: thnx! Ik heb er van genoten, net zoals de verplichte dutjes tijdens mijn kraamweek haha. Drie keer snoozen en een uur nodig hebben om wakker te worden? Dat zit er niet meer in. Mijn lijf schiet tegenwoordig automatisch in de ‘aan’ stand. Met een baby zijn je dagen ineens compleet gevuld. En ondanks dat ben ik veel minder gestrest dan voordat ik Tess had. Misschien stel ik betere prioriteiten?
Naast het moederschap ben ik nog steeds Natascha
Hoewel ik op veel vlakken veranderd ben, ben ik natuurlijk nog steeds mezelf. Open, eerlijk en nuchter. Ik kan er nog steeds van genieten om met een vriendin de hele dag op pad te zijn, om te werken, om te tutten, om naast mama ook gewoon Natascha te zijn. Durf ik misschien zelfs wel meer dan ooit mezelf te zijn!
10 comments
Mooie post! Van dat volschieten is zo herkenbaar, terwijl ik eerder dacht bij anderen: doe es ff normaal joh!
Dank je wel Eke! Ik dacht precies hetzelfde haha
Voor mij is het na 6 weken ook al een hele aanpassing. Om de 3 u opstaan enzo. Heb nog geen enkele keer een dutje tijdens de dag gedaan eigenlijk. Maar vind het zo leuk om dat schattige snoetje te zien en dan vergeet je alles
Snel gaat dat he? Zo bizar dat het ook alweer 6 weken geleden is dat jij bevallen bent! Geniet nog maar even van je verlof 🙂
Oh die foto ik smelt echt weg. Na je eerst kindje is je leven echt anders en zoveel mooier!
Heel mooi geschreven, en die foto is echt prachtig!
Dank je wel meis!
Mijn oudste wordt volgende week 21 (ik kan het niet geloven) maar dat gesnotter is gebleven hoor, ik ben 1 grote snotterbel als ik iemand zie huilen dan voel ik het al opkomen en vooral happy moments = janken geblazen. Ach, het heeft zo zijn charmes (not hahaha) laten we maar zeggen.
Hihi, zo herkenbaar!
Zo mooi blijf het bijzonder vinden hoe het moederschap iemand zo positief kan veranderen!