Eigenlijk wilde ik het hier niet over hét C woord hebben, we horen er immers al genoeg over. Maar toch doe ik het. In een persoonlijke blog over hoe het is om in deze bizarre periode een kindje te krijgen. Om thuis te moeten blijven, geen kraambezoek te ontvangen en een partner te hebben met een vitaal beroep.
Mijn kraamperiode was een blauwe wolk
Vorige week schreef ik nog een uitgebreide blogpost over de eerste weken sinds Lucas zijn geboorte. Over hoe anders deze kraamperiode was vergeleken met mijn eerste. In de positieve zin, ik zat op een blauwe wolk. Toen ik dit schreef realiseerde ik me niet dat de wereld er een paar dagen later compleet anders uit zou zien.
Lucas is geboren in februari. De eerste weken hebben zijn oma’s hem kunnen bewonderen, hadden we een newbornshoot (met die foto’s zijn we nu nóg gelukkiger!) en kan ik niet anders zeggen dan dat mijn kraamperiode heerlijk was. Ja, dat virus. Dat hield me wel bezig maar angstig was ik er niet voor.
Welk effect heeft het coronavirus op een pasgeboren baby?
Binnen een paar dagen veranderde dat zorgeloze gevoel compleet. Ineens kwam het dichtbij en realiseerde ik me de impact van dit virus. Vooral voor de mensen die ik liefheb en in de risicocategorie vallen. En mijn baby? Ze zeggen dat corona niet gevaarlijk is voor baby’s en kleine kinderen, ik loop het risico liever niet. Er is nog zo weinig bekend en mijn baby zo klein en weerloos.
Bovendien ben ik zelf moe van de gebroken nachten, het overdag alleen zijn met 2 kindjes (want een partner met vitaal beroep) en geef ik borstvoeding. Ik eet veel groente en fruit en slik extra Vitamine C maar zo best is mijn weerstand nu ook weer niet. Het idee dat het virus hier elk moment toe kan slaan vind ik best eng.
Vandaag zijn scholen en kinderdagverblijven precies 14 dagen dicht, maar zitten wij al wat langer thuis. Dat komt omdat ik geen risico wilde nemen met een verkouden peuter. Bovendien ben ik zelf al sinds eind december met verlof en heb ik sindsdien niet veel meer gezien dan de woon- en slaapkamer. De muren komen dan ook echt op me af.
Mag je kraambezoek ontvangen tijdens de coronacrisis?
Nu ik me weer goed voel en de lente is aangebroken wil ik dan ook niets liever dan erop uit gaan en mijn mooie baby showen. Kraambezoek hebben we op aanraden van mijn verloskundige allemaal afgezegd, al voordat het RIVM dit aanraadde. Een advies dat dat we direct hebben opgevolgd want al die mensen in huis? Dat zat me toch niet heel lekker.
Een groot deel van mijn familie heeft Lucas dan ook nog niet gezien en als ik zie hoe snel hij groeit maakt me dat bij vlagen best verdrietig. Natuurlijk maak ik veel foto’s en stuur ik die door. Maar kraambezoek hoort ook bij de afsluiting van deze bijzondere periode.
Zwangerschapsverlof tijdens de coronacrisis
Helaas zit dat er nu even niet in en om eerlijk te zijn valt me dat soms best zwaar. Een bevalling doe je niet elke dag en je kunt deze bijzondere periode niet over doen. Het is een periode die in het teken zou moeten staan van bijkomen en herstellen, elkaar ontdekken, je baby aan de wereld laten zien en genieten voordat je weer aan het werk moet.
Nu ben ik de hele dag in de weer met twee kids, terwijl we niet even naar de speeltuin kunnen of oma een kus mogen geven. Zelfs een stukje wandelen naar de supermarkt is geen optie. Dat deze periode anders is dan ik me had voorgesteld maakt me soms best verdrietig. En ik weet dat meer zwangeren en pas bevallen vrouwen dit herkennen. Terwijl je aan de andere kant niet wilt klagen omdat er veel ergere dingen zijn. Daarom wil ik het bespreekbaar maken en schrijf ik deze blog.
Want natuurlijk ben ik ook enorm dankbaar dat ik nu voor mijn twee prachtige kinderen kán zorgen en als dit het enige offer is dat ik moet doen om mijn steentje bij te dragen aan onze gezondheid doe ik dat graag. Dat neemt niet weg dat ik het liever anders had gezien. Maar het is wat het is, die twee gevoelens kunnen heel goed naast elkaar bestaan.
7 comments
Ik ben bevallen 18 maart, de dag dat de lockdown begon in België. Geen kraambezoek in het ziekenhuis of thuis, de newbornshoot die uitgesteld is, de familie die onze kleine man enkel nog maar gezien hebben op foto en filmpjes… Het maakt mij ook erg verdrietig en ook wel boos gezien dit ons eerste (en waarschijnlijk enigste) kindje is en we ook op een dikke blauwe wolk zitten. Zoveel geluk en liefde dat we met niemand kunnen (mogen) delen. Ik probeer gewoon te genieten van de bubbel, en manlief is ook al zeker thuis tot 19 april, dus die heeft een langer vaderschapsverlof en kan zo mee genieten van de kleine man. Maar gemakkelijk is het niet.
Jee, dat lijkt me helemaal heftig. Ik hoop dat je ondanks alles toch een beetje kunt genieten!
Begrijp het volkomen, dit is indrdaad niet wat je verwacht als je 9 maanden lang naar je baby uitkijkt.
Ik zie het niet als klagen , maar als teleurgesteld zijn.
En ook al zijn er ergere dingen, en ben je dankbaar voor wat je gegeven is, het gevoel dat je hebt omdat alles anders loopt dan je ooit had kunnen bedenken, daar kan je niks aan doen.
Maar ook wat je nu voelt gaat ooit over.
Als je straks met je twee mooie mensjes in de speeltuin zit, de zoveelste verjaardag van ze viert, dan kan je alleen maar trots op ze zijn en is wat je nu doormaakt verleden tijd.
Wat een super lief berichtje, en zo mooi gezegd!
Ik kan me voorstellen dat het heel lastig is als familieleden en naasten je kleine spruit niet kunnen bewonderen en echt vast kunnen houden. Ik hoop dat het virus snel vermindert en we gewoon weer normaal door kunnen gaan.
Van het C woord worden we allemaal wel een beetje gek denk ik. Stel je voor dat je 1 euro zou vragen voor wanneer het uitgesproken wordt dan ben je aan het eind van de week miljonair. Maar on topic: Het valt allemaal niet mee, voor ons allemaal niet. Erg dat je je geluk niet kunt delen met iedereen en je je opgesloten voelt. Ik voel me soms al zo, maar hoe moet dat voor jou zijn met je 2 kindjes. Wat dat betreft gelukkig dat er zoveel mogelijkheden zijn qua techniek om toch virtueel contact te hebben met de buitenwereld, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde maar het is tenminste iets. Ik hoop dat er snel betere tijden aanbreken en de maatregelen gaan werken. Heel veel sterkte en liefs!!
Jij ook veel liefs!